سیستم بیومتریک (Biometric) یا تشخیص هویت چیست؟
از زمان‌های قدیم بشریت برای بقاء، نیاز به تشخیص هویت داشته که امروزه به صورت چهره نگاری و اثر انگشت این کار انجام می‌شود و یکی از موارد مصرفش که بسیار مورد توجه می‌باشد اقدام برای گرفتن ویزاهایی چون ویزای شینگن و ویزای کانادا می‌باشد.
به عبارت دیگر بیومتریک علمی است که در آن با استفاده از ابزار دقیق می‌توان مشخصات هر فرد را آنالیز کرد که این مشخصات همان هویت نام دارد و خود در انواع مختلفی چون:
اثر انگشت
هندسه دست
اندازه‌گیری شبکیه چشم
اندازه‌گیری عنبیه
تشخیص چهره
تشخیص امضاء
تشخیص صدا
آزمایش دی‌ان‌ای
تشخیص از روی سیاهرگ دست
نمودار حرارتی چهره
شدت ضربه بر روی صفحه کلید
شکل گوش
بوی بدن
قابل شناسایی است.
هر یک از روش‌های موجود برای تشخیص هویت در بیومتریک با توجه به کارایی و دقت کار مورد استفاده قرار می‌گیرند.
در میان تمامی راه‌کارهای تشخیص هویت، اثر انگشت به دلیل عدم تغییر و از بین نرفتن در بازه زمانی طولانی از بیش‌ترین اهمیت برخوردار می‌باشد این روش از قدیمی‌ترین روش‌های این علم نیز بشمار می‌آید.
سه روش برای احراز هویت هر فردی وجود دارد:
اولین روش را می‌توان همان کارت‌های شناسایی یا شناسنامه هر فرد بشمار آورد.
روش دوم احراز هویت از طریق حافظه هر فرد با توجه به مواردی‌ست که بخاطر می‌سپارد مانند رمز عبور.
در مورد اول و دوم نواقصی وجود دارد که نمی‌توان برای همیشه به آن‌ها متکی بود.
در مورد اول احتمال گم شدن و از بین رفتن مدارک و در مورد دوم احتمال فراموشی وجود دارد.
دسته سوم که نواقص موارد بالا را ندارد احراز هویت از طریق علم بیومتریک است که از دقت بالایی برخوردار است و از دو طریق فیزیولوژیکی و رفتاری قابل بررسی است.
*اثر انگشت
*شناسایی از روی شبکیه چشم
*شناسایی از طرق عنبیه چشم
*شناسایی از روی هندسه دست
از پارامترهای تشخیص هویت از طریق فیزیولوژیکی است.
*شناسایی از طریق امضاء
*شناسایی از طریق صدا
*شناسایی از روی شدت ضربه شخص بر روی کیبورد
نیز از پارامترهای شناخت رفتاری می‌باشند.
سیستم بیومتریک (Biometric) یا تشخیص هویت یک بانک اطلاعاتی است از هر فرد که در مواقع لزوم می‌توان از آن استفاده کرد.
کشورهایی نظیر کانادا و حوزه شینگن از طریق این سیستم هویت متقاضیانی را که مایل به ورود به این کشورها هستند را بررسی می‌کنند.
هدف از اجرای این طرح توسط وزارت مهاجرت برای اتباع برخی کشورها بمنظور جلوگیری استفاده از هویت یک فرد توسط فردی دیگر و مشخص شدن سوابق کیفری و جنایی افراد و همچنین به منظور این است که در صورتی که شخص قبلاً از این کشور دیپورت شده باشد دیگر نتواند از مدارک شناسایی قبلی خود استفاده نماید.
به بیان دیگر…
سیستم بیومتریک (بایومتریک) یک بانک اطلاعاتی است که حاوی اطلاعات ثبت شده افراد می‌باشد و از جمله کشورهایی نظیر کانادا و حوزه شینگن از طریق سیستم انگشت نگاری برای بدست آوردن اطلاعات افراد از آن استفاده می‌کنند و اطلاعاتی مانند هویت فرد، هدف از سفر، چند بار ورود داشتن وی به آن حوزه، تخلفاتی که ممکن است فرد در آنجا مرتکب شده باشد و همچنین چند بار اقدام کردن برای درخواست ویزا از طرف متقاضی مشخص می‌شود.
هر یک از روش‌های موجود برای تشخیص هویت در بیومتریک با توجه به کارایی و دقت کار مورد استفاده قرار می‌گیرند. امروزه در مواردی چون کنترل امنیتی حساب‌های بانکی، صندوق‌های مالی، کنترل دفترهای دارایی، سیستم‌های سفارشی، خرید، حساب‌های دریافتی و پرداختی بکار گرفته می‌شود.
سیستم بیومتریک به میزان قابل توجهی مورد اطمینان‌تر از سیستم‌های تشخیص هویت سنتی هم‌چون رمز عبور کارت و کارت شناسایی می‌باشد چرا که د این روش احتمال خطاء بسیار پایین است. از مزایای این روش نسبت به کارت شناسایی می‌توان موارد زیر را نام برد:
۱.دزدیده نمی‌شود
۲.گرو یا قرض داده نمی‌شود
۳.خراب نمی‌شود
۴.گم یا فراموش نمی‌شود
سیستم بیومتریک ۴ مرحله دارد:
۱.تست نمونه برداری که اطلاعات خام مورد نیاز را جمع آوری می‌کنند مانند اثر انگشت.
۲.تست پردازش برای استخراج ویژگی‌ها از اطلاعات مرحله قبل
۳۰ تست مطابقت سازی که در این بخش اطلاعات و الگوهای جمع‌آوری شده را با یک‌دیگر تطبیق می‌دهند بدین منظور که آیا اطلاعات بدست آمده می‌تواند متعلق به یک اثر انگشت باشد یا خیر که بر حسب نیاز آن را ذخیره و یا به مرحله بعد جهت تشخیص هویت ارجاع داده می‌شود.
4. تستی که ویژگی را با اطلاعات ذخیره شده مقایسه می‌کند و اگر شباهت از درصد معلومی بالاتر باشد به فرد اجازه دسترسی می‌دهد در غیر این صورت پیغام خطاء می‌دهد.
در میان تمامی راه‌کارهای تشخیص هویت، اثر انگشت به دلیل عدم تغییر و از بین نرفتن در بازه زمانی طولانی از بیش‌ترین اهمیت برخوردار می‌باشد این روش از قدیمی‌ترین روش‌های این علم نیز بشمار می‌آید.
